جامعه کهنه

دیروز که رفته بودم باشگاه و استخر توی سونای بخار جوانکی داشت چیزی زمزمه می کرد که نامشخص بود. من همهمه گنگی می شنیدم. بعد پرسید آقا اینی که من می خوندم رو کی خونده؟ من گفتم چیزی نفهمیدم. گفت اصلا صدام شبیه کی بود؟ من گفتم اینم نفهمیدم. خودش درآمد گفت داریوش. صدام شبیه داریوشه. گفتم صحیح. بعد آهنگ دیگری از او خواند. فکر کنم پریا بود.

جامعه کهنه ...

هیچ وقت سینمای فرهادی را دوست نداشته م. فرهادی کارگردانی است که قصه گویی را بلد است اما فیلم ساختن را نه. اگر کور هم باشی داستان فیلم را خواهی فهمید این یعنی فیلم او تصویر ندارد. شوقی در دیدن فیلمهای او ندارم. مضافا به اینکه تقدیر همه جانبه از فرهادی به نظرم او را به بی راهه هم انداخته است و تلاشی در جهت از بین بردن ضعفهایش نمی کند. سینمای فرهادی سینمایی است که حتما باید شنیدش چون عجالتا چیزی برای دیدن ندارد.

جامعه کهنه ...

و هر آدمی که می آید قصه ها دارد.

جامعه کهنه ...

چند روز پیش گفت و گویی داشتم با جریده‌ای درباره ابتذال در ادبیات معاصر و اینکه آیا ادبیات معاصر مبتذل است یا خیر؟ من ابتذال را خردگریزی معنی کردم و عدم شناخت از فرهنگ و زندگی. آنجا اشاره کردم که ما کتاب را مصرف می‌کنیم؛ به چه معنا؟ به این معنا که کتاب‌هایی که منتشر می‌شود ( شامل ترجمه و تالیف) مثل روزنامه هستند مانا نیستند. زندگی آن‌ها کوتاه است و به کار همان روز می‌آیند. عمیق نیستند. این موضوع تنها کتاب‌های تالیفی را شامل نمی‌شود که کتاب‌های ترجمه شده هم مصرفی شده‌اند. شمای خواننده با موجی از کتاب‌های ترجمه شده مواجه هستید که به زحمت می‌توانید جامعه کهنه ...

روز بدی داشتم. ملال آور و چسبناک. آب گرم خانه مشکل دارد و همه چیز به طرز ناجوری سرد است. صبح وقت گرفتم و رفتم آرایشگاه. نیم ساعتی معطل شدم. طرف نوبت مرا به یکی دیگر داده بود. یارو به قول خودش بیست سال بود مشتری این آرایشگاه بود. از آن بچه رودارهای قمپزو بود. ماشینم بنز بوده و با این دختر بودم و با آن بودم و آرایشگره هم یک ریز دری وری گفت و گفت. سعی کردم چیزی از روزنامه بخونم که درباره شیشلیک بود. سرم به خارش افتاده بود . هر وقت بلند و فرفری می شوند اخلاق من هم افتضاح می شود. ظهر رفتم منزل بابا اینها. دایی بزرگم هم دعوت داشت. ناهار را که خوردم سه ساعتی خوابیدم و ب جامعه کهنه ...

برای خودم برنامه ای نوشته ام تا برای کنکور دکتری درس بخوانم. از همین حالا می دانم که اجراش نمی کنم اما انقدر ذهنم درهم و برهم است و غمگینم که راهی جز نوشتن برنامه نداشتم. برنامه ای که احتمالت شکستش حتمی است و اجرا نشدنش قطعی. هر چند دست کم ذهن آشفته مرا آرام می کند. دوست داشتم امسال ادامه تحصیل بدهم که نشد. سال آینده امید دارم که درس را شروع کنم. سکون و رکود چیزی نیست که طالبش باشم.

جامعه کهنه ...

گمان نکنم دیگر در اینستاگرام چیزی بنویسم. شبکه اجتماعی مرا افسرده می کند و بی جهت درگیری آدمهای مجازی. زیاد از این مراودات خوشم نمی آید. فعلا در همین جا می نویسم. هم بهتر است هم نیازی به لایک و پس لایک ندارد.

جامعه کهنه ...

یک کتابفروشی در شهرک اکباتان هست که گاه‌گداری بهش سری می‌زنم. درست رو‌به‌روی مگامال که مجتمع تجاری مشهوری است در شهرک اکباتان. کمی کتاب‌هایش به روز نیست و جدیدترین آثار منتشر شده را کمتر می‌شود آنجا جست اما به نظرم با توجه به نزدیکی به منزل بدک نیست. کافه کوچکی هم دارد و جایی برای نشستن. مثل اکثر کتابفروشی‌های جدید کلی هم چیز میز اغلب به درد نخور هم دارد اما با توجه به شرایط لازم است.

جامعه کهنه ...

حس کرختی دارم. حتما دلیل آن نزدیک شدن فصل پاییز است. فصل معرکه پاییز. الان هم آفتاب آنجور شده است که دوست دارم. مورب و پرتقالی و نه چندان گرم. کرمان که بودیم پاییز که هوای شهر خنک خنک می شد صبحها می رفتیم و توی حیاط می نشستیم به آفتاب گرفتن. یک خروس خوشگل هم داشتیم که سر صبحی سر به سرش می گذاشتیم و صبحانه اش را می دادیم و ادا اطوارش را نگاه می کردیم. خوش بودیم خیلی خوش.

جامعه کهنه ...

یکی دو روزی هست که به تبریز سفر کرده ام. تا حالا زیاد خوش نگذشته بهم. تبریز اما شهری است تمیز با مردمی مودب و مهربان اما من در آن غمگینم در این گستره عمیق تاریخی نمی توان شاد بود. شهر درون مایه ای اژ غم دارد که به من منتقل می شود. انگار قبلا اینجا بوده ام. شهری که تاریخ دارد و قدمت دارد تو را ای مسافر با خود همراه می کند در سفری به دل تاریخ که من چنینم و بر من ای ناآشنا چنین و چنان رفته. شهر برای شادی ما نیست و نبوده تنها در این چند روز بخشی از وجودش را نمایان می کند بر تو ای مسافر. اگر پی اندیشیدن هستید حتما به شهرهای تاریخی بروید اما اگر پی خوشی و تمدد اعصابید جامعه کهنه ...

روز ملال آوری داشتم. پسر کوچولوی همسایه نیمه شب بد جور گریه کرد و خوابم ناجور بهم خورد. صبح هم با خماری بدخوابی دیشب شروع شد و ادامه پیدا کرد تا همین الان که شب شده است. با این مجموعه حسهای بد نمی دانم خوابم می برد یا خیر. تنم هم خسته نیست. گمانم حالم با ورزش خوب شود.

جامعه کهنه ...

کوتاه بنویسم که چندان تمایلی به بررسی آثارم در جایزه ادبی مهرگان ندارم. تصمیمم البته همیشگی است یعنی فقط مربوط به امسال نیست و شامل کتابهای بعدی من هم خواهد شد.

پارسال هم نامم را در بین افرادی دیدم که کتابهایشان در جایزه ادبی چهل  بررسی شد. چون امسال هم چهل سالم نمی شود سپاسگزار می شوم کتابهایم امسال در این جایزه بررسی نشود. هیچ تمایل ندارم جزو امیدهای این ادببات باشم که شکر خدا نیستم. 

جامعه کهنه ...

بعد از دو هفته رفتم باشگاه. نفسم دیگر چاق نبود اما خودم کپل شده بودم. با وجودی که دو هفته نرفته بودم اما برنامه سنگینی زدم. دویدن و ورزش هوازی و بعد هم وزنه. من که تقریبا کم عرق می کنم امروز حسابی به هن و هن افتادم و خیس از عرق شدم. پسردایی کوچکم را هم همراهم برده بودم. او در کرمان مربی شناست؛ توفیق اجباری بود که ازش فن و فنون شنا را یاد بگیریم. خلاصه شنای قورباغه من تقریبا بی نقص ارزیابی شد. انقدر فیلم دیده بودم که شنای خودآموخته ام خوب از کار درآمده بود. اما دوچرخه بلد نبودم که یاد گرفتم. کرال پشت هم یاد گرفتم. در طول هفته باید تمرین کنم تا حسابی توی بدنم جا جامعه کهنه ...

بعد از دو هفته مرخصی تابستانی امروز آمدم سر کار. حس خوبی دارم که دوباره مشغول به کارم و سرم گرم است و همکارانم را بعد از مدتی دیدم.

جامعه کهنه ...

دیشب هیچ خوب نخوابیدم که اتفاق عجیبی است. جوری درد معده ناراحتم کرده بود که تنها می توانستم بنشینم. اولش فکر کردم با چای و نبات خوب خواهم شد که نشد بعد گفتم شاید چون شام نخوردم معده درد دارم، آن شام بدمزه هم افاقه نکرد رفتم داروخانه و جور به جور داروی معده گرفتم. درد کمی آرام شد اما نه به قدر کافی. تا صبح درگیر بودم. الان هم کمی درگیرش هستم اما فکر نکنم آنجور درد بگیرد. فقط خوابم بهم خورده است. تا هشت و نیم شب خواب بودم بلکه کم خوابی دیشب جبران شود. انشالله که شده است. امشب هم خوب بخوابم شرایط عادی می شود. جامعه کهنه ...